Februari, NK maand. Elk jaar weet je als schaatser dat je in februari en maart goed moet zijn, want dan zijn de Nederlandse Kampioenschappen. Dit jaar stond het eerste NK gepland op 1 februari. Het Nederlands Kampioenschap Pure Sprint voor junioren en senioren. Ik deed voor het laatste jaar mee als junior. Het toernooi bestaat uit drie afstanden: de 100 meter, de 300 meter en de 500 meter. Zoals elk jaar is dit een knallend NK waar het om honderdsten gaat.
Wat dit NK zo mooi maakt is dat er altijd veel kanshebbers zijn. Het toernooi zit zo in elkaar dat alle tijden teruggerekend worden naar de 100 meter. Als je dus op de 100 meter 1 seconde sneller bent dan iemand anders, moet die ander op de 500 meter al 5 seconden goed maken. Het is dus van groot belang dat je een snelle 100 meter rijdt. Dit is mij gelukt! Ik startte in rit twee tegen mijn ploeggenoot Barry Spaan en reed na 50 meter bij hem weg. Ik eindigde in een tijd van 10.29! Tot deze rit was mijn snelste 100 meter tijd 10.42, een dik PR dus, maar wat de concurrentie deed is het belangrijkste. Met mijn tijd stond ik na 100 meter tweede achter Jelte Boersma, de topfavoriet van dit NK. Met zijn altijd snelle 100 meter pakt hij altijd veel voorsprong. Vandaag pakte hij 13 honderdsten op mij. Dit is veel maar met een tweede plek had ik al mijn eerste afstandsmedaille op zak en een goede uitgangspositie voor de rest van het NK.
De 300 meter. Starten, 100 meter snelheid maken en de bocht in. De bocht vol doorversnellen en afmaken op de laatste 100 meter. Klinkt simpel maar het moet nog wel even gebeuren. In de eerste rit moest ik een tijd zetten waar de anderen zich op stuk zouden bijten. Dit lukte. Ik reed 24.05 en niemand kwam er aan te pas. Nederlands kampioen op de 300 meter!
De 500 meter, een afstand die vaak gereden wordt en toch ook de afstand waar het er echt om gaat. Ik mocht het in de laatste rit uitvechten met Jelte Boersma. Ik moest door zijn snelle 100 meter 0,58 seconden goedmaken op hem. Dit is zo goed als onmogelijk maar ik wilde winnen. Na een wat mindere opening knalde ik achter hem aan de kruising op. Ik reed naar hem toe, trapte de laatste bocht goed door en kwam ernaast. Zij aan zij reden we naar de eindstreep. Ik, gebrand om te winnen, haalde het uit mijn tenen, strekte mijn been zo ver als ik kon en finishte. Nieuwsgierig wie er gewonnen had keken we allebei naar het bord. Achter me kwam het gejuich omhoog en toen zag ik het. Één honderdste te weinig. Een supertijd voor in Tilburg maar net één honderdste te weinig. 37.90! Twee keer een tweede plek en kampioen op de 300 meter. In het totaalklassement tweede! Op het Nederlands Kampioenschap! Wat een dag!
(klik op de onderstaande foto voor de uitslag en op het tabblad ”Foto’s voor meerdere foto’s!)
